Sırf Kürtçe konuştu diye insanlar cezaevine atıldı, linç edildi, hatta canından olanlar oldu.

Halen  Kürtlerin dillerini rahatça konuşmasının, yaşatmasının ve geliştirmesinin önünde engeller tam olarak kaldırılmış değil.

Oysa eşitlik ve adalet açısından, insan hak özgürlüklerinin teminat altına alınması çerçevesinde kimliklerin ve kültürel hakların yasal güvence altına alınması gerekir.

Seçimler yaklaştıkça Kürtçe dil yine siyasilerin ana malzemesi  durumunda.

Kürtçe konuşma ve anadilde  eğitim hakkı bir lütuf değil,  ana sütü kadar temiz bir hak olmasına rağmen bunun üzerinden siyaset yapmak doğru değildir.

Anadil,  bir halkın  geçmişi ve  geleceği arasındaki bağdır.

Anadil,  ilahi bir hak ve insanın tercihi ile ortaya çıkan bir durum değildir.

Kürtçe dilini sahiplenmek, siyasi bir amaç değildir.

İnsani ve ahlaki bir duruştur.

Tüm halklar ve diller değerlidir.

Birer zenginlik ve Allahın birer lütuflarıdır.

Elbette TRT Kurdi, radyo, TV,   seçmeli Kürtçe ders, üniversitede  Kürtçe bölümleri açıldı.

Ama Halen Kürtçe dile karşı ön yargılar kırılmadı.

Batıya giden Kürt işçiler kendi aralarında Kürtçe konuştukları zaman saldırıya bile uğruyor.

Şiddet ve Kürt dilini kesinlikle yan yana getirmemek lazım.

Bu meseleyi siyasi arenanın dışına taşımak lazım.

Hiçbir şekilde politik argüman olmamalıdır.

Doğuştan kişinin tercihi dışında  ilahi bir haktır dil.

Hele hele bir iki kelime Kürtçe öğrenerek seçim meydanlarında Kürtlere şirin görünmeye çalışan siyasilere hiç mi hiç itibar etmemek gerekir. (Recep Kavuş)