Gülten Aras Korkmaz´ın Kaleminden

Artık ne boşa harcanacak bir ömür, ne de hoyratça sarfedilecek bir sabır var bende...

Çaresiz insanlar büyük yalanlara inanmaya hazırdır, razıdır. 

Neden biliyormusunuz?

Çünkü...

Sizin yalan dediğinize biz umut deriz.

Umut insanı ayakta tutar hayatta tutar.

Konuşmamız gereken şeyler var,susmamız gereken yerler,ve yerinin gelmesine rağmen, ağızdan çıkmayı reddeden kelimeler..!

Edilen yeminler var, tutulmayan sözler,

ve ardında bir ceset bırakıp gidenler var!

Nedenler var,nedenler...!!!

Hayatımızın içine edenler var...!

Sana sen iyi bir insansın demelerini istiyorsan.

İyi insan olmak çok kolay tepene çıkmalarına,seni ezmelerine,hakkını yemelerine göz yum.

Elinden ekmeğini içinden umudunu çekip almalarına izin ver senden iyisi yok.!

Kalp bir kez kırıldı mı, hiç kimseye aldırmaz ve hiç bir şeyi umursamaz.Belki mutluluğun sonu,ama huzurun başlangıcıdır...

Ne çok değmeyenlere feda etti kendini bu yürek bilemezsiniz!.

Kısacası...

Çok sevmeyin, çok önemsemeyin, çok umursamayın. 

Ben artık öyle yapıyorum. Sevgi yoksunu sahtekarları umursamıyorum,kadir kıymet bilmeyenleri sevmiyorum.Sadece kendini düşünenleri önemsemiyorum... 

Düşünüyorum da ilk günkü acı aynı gücüyle kalsa hiç kimse yaşayamazdı herhalde...

Çok değer vermek değil de o değerin karşılığını görememek yıkıyor insanı,boşunaymış demek çok zor ama keşke keşke dedirtmeseydiniz!

İnsanı yaralayan tek şey gerçektir.

Sizin hatalarınız var benim de yaralarım. 

Dostla düşmanın sürekli yer değiştirdiği bir dünyada yaşıyoruz.

Unutmayın güçsüz olan birini yenebilirsiniz ama vicdanı rahat olan birini asla...!

Şimdi diyorum ki;

Herkesin yolu layığına çıksın inşallah ...