Çocukluğumdan bu yana bildim bileli Doğubayazıt çöplerle dolu, Susuz, toz duman içinde. Avrupanın bir çok yerinde bırakın çöp atmayı, tükürmek bile yasak. çünkü cezası var. O şehirde yaşayan halk da kurallara bağlı olduğundan, herkes birbirinden, ihbar edecek diye çekiniyor. Yaptırımlar çok kati. Bu yüzden, her yer tertemiz. Şimdi etrafıma bakıyorum da. Doğubayazıt?ta o temiz yer Nerdeeeee. Bizim o duruma kavuşabilmemiz neredeyse imkânsız. Bir aydır, yapılan çeşitli çalışmalar sebebi ile, çöken ve başkaldıran parke taşları illallah dedirtti. Bizim Gültepe köyün yolları bile daha iyidir desem yeridir. Yolların toz ve bozukluğuna rağmen, akıllı sürücülerin, araçlarını hızlı kullanmaları sonucu, daha da bir toz kalkıyor, bırakın arabanın tozunu, üstünüz başınız, saçlarınız, eliniz yüzünüz toz içinde kalıyor . Birde Astım hastalarını düşünemiyorum bile. Önceki yazılarımda, yeni yollar yapılana kadar geçici çözüm bulunmasını istemiştim. Ama bu isteğimden şimdi vazgeçiyorum. Çünkü, geçici çözüm denilerek bulunan çareler, Doğubayazıt?ı daha bir çekilmez ve yaşanmaz yaptı. Keza, çukurları kapatın dedik. Geçici çözüm olarak kum dökmeyi buldular. Toz duman içinde kaldık, imdat dedik. Geçici çözüm olarak su serpmeyi buldular. Hiç biri fayda etmiyor. Lütfen artık kalıcı çözüm bulunsun. Yoksa, uzun zaman, yolların bu halinden kurtulamayacağız. Eğer Belediye bu işin üstesinden gelemiyorsa, madden ve manen zorlanıyorsa, karayollarından yardım istesin. Başkada izahı yok. Aksi halde, bu yaz, toz dumandan dışarı çıkamayacağız galiba.