Yarım Kalmış Bir Hikâyenin Sessiz Tanığı: Doğubayazıt’tan Bir Kare Bu kare, sadece bir arazi parçası değil; Doğubayazıt’ın unutulmuş köşelerinden birinin sessiz çığlığı adeta. Bir zamanlar bir evin, bir ailenin hayatına karışmış basamaklar artık bir yere çıkmıyor. Yanında yorgun bir römork, zamanın yükünü taşımaktan bitap düşmüş gibi… Toprak hafif kabarık, duvarlar yıkık. Belki çocuk kahkahalarının çınladığı, belki bir annenin sabah erkenden tandıra ekmek attığı bir yerdi burası. Şimdi ise sadece rüzgârın savurduğu otlar ve sessizliği delen kuş sesleriyle yaşıyor. Bu görüntü, bize sadece bir yerin değil, bir zamanın da kaybolduğunu hatırlatıyor. Yeniden hatırlanmayı, onarılmayı, çocuk sesleriyle yeniden can bulmayı bekleyen bir anı… Ve belki de, göz ucuyla bakılıp geçilmek yerine, hissedilmeyi hak eden bir yürek sızısı.